De zeven levens van Rome is het allesomvattende relaas van het fascinerende en betoverende Rome. Het is het turbulente levensverhaal van zevenentwintig eeuwen, van een stad met zeven levens, gebouwd op zeven heuvels. Robert Hughes schreef een meesterlijk boek, dat zijn bouwstenen in de cultuur van het oude, maar ook van het moderne Rome vindt.
Rome wordt niet ten onrechte wel 'de Eeuwige Stad' genoemd. In de klassieke oudheid was het de superieure hoofdstad van het Romeinse Rijk, sinds de kerstening het centrum van de christelijke wereld – de stad der pausen –, en vanaf het einde van de 19de eeuw hoofdstad van een eindelijk weer verenigd Italië.
Door de eeuwen heen heeft deze metropool, zinderend als civiel, politiek en religieus centrum, als geen ander weten te leven met verleden en heden. Robert Hughes heeft dat heden en verleden, de geschiedschrijving en het drama van deze wereldstad verweven tot een magistraal boek waarin kunst, architectuur, politiek en religie, intrige, roem, geld en macht elkaar in evenwicht houden.
**Recensie(s)**
Dit boek doorloopt selectief heel de geschiedenis van Rome, vanaf het ontstaan van de stad tot Berlusconi. De auteur is sterk in alle vormen van kunst, politiek, sterke verhalen, intriges en geldzaken. Het is geen volledige en ook geen gestructureerde geschiedenis. Na vier van de twaalf hoofdstukken zit Hughes al in de middeleeuwen, waardoor de minder bekende geschiedenis van Rome veel meer aandacht krijgt dan in de meeste andere handboeken die in 476 na Christus eindigen, toen het West-Romeinse keizerrijk ophield te bestaan. We krijgen dus een uitgebreide cultuurgeschiedenis van de middeleeuwen, Renaissance, Barok, kunst van de achttiende en negentiende eeuw, futurisme, hedendaagse kunst en literatuur, gezien vanuit Rome. Het fascisme komt ook uitvoerig aan de orde. De periode na 1945 komt er zwakjes uit. Het boek leest uiterst vlot, maar mist een tijdtafel en structuur. Wel zijn er enkele katernen met kleurenafbeeldingen, een literatuurlijst en register. De auteur, journalist en kunstcriticus, schreef eerder onder meer 'De fatale kust' (1988) over de geschiedenis van Australie.
Drs. Jef Abbeel
(source: Bol.com)