Paul Andersson Toussaint werkt sinds vijftien jaar als freelancejournalist. Hij was acht jaar lang een van de vaste freelancemedewerkers van M, het magazine van NRC Handelsblad.
Paul Andersson Toussaint verdiepte zich jarenlang in het politieke fenomeen Ahmed Marcouch (PvdA), voorheen de ‘sherrif van Slotervaart’. Het resultaat is een uitgebreide biografie. Een biografie die gelezen moet worden. Omdat Ahmed Marcouch een bijzonder bestuurder is met een uniek en relevant politiek verhaal.
Voor het schrijven van een manuscript over dit onderwerp kreeg de auteur een subsidie van het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten. De auteur is het Fonds daar zeer dankbaar voor. Het oorspronkelijke manuscript werd tevergeefs bij verschillende uitgevers aangeboden en verscheen nooit in boekvorm. Dit verhaal in feuilletonvorm is speciaal voor ThePostOnLine, dus voor publicatie op internet, geschreven.
Het is geactualiseerd tot begin 2014. Bron: http://www.thepostonline.nl/tag/marcouchbio
Citaat uit "Ahmed Marcouch, een politieke biografie"
” Die moeders helpen hun zonen met het verstoppen van de buit en verbergen de Uzi’s van hun zonen in de linnenkast. Ik heb daar menig rechercherapport en telefoontapverslag over gelezen. [...] Volgens Marcouch waren veel Marokkaanse ouders ‘zogenaamd onwetend’, omdat hun criminele zonen een dubbelleven leiden en thuis altijd zo lief en beleefd waren. Tot het moment dat die jongens opgepakt werden en de politie plotseling voor hun deur stond. Hij herinnerde zich een keer dat zij ‘s morgens vroeg een woning binnenvielen en door de ouders werden uitgemaakt voor racisten. De politie moest altijd weer de Marokkanen pakken. De kamer van hun zoon was op slot. De ouders kwamen daar nooit. Toen ze die kamer doorzochten vonden ze twee pistolen en een doos met vijfduizend gulden aan contanten onder zijn bed. ‘Die pistolen kwamen daar niet vanzelf,’ constateerde Marcouch, ‘Veel gestolen goederen worden hier in Overtoomse Veld in de boxen van de flats verborgen, waar die ouders van hun zonen ook niet mogen komen. Weten ze het dan niet? Kom op joh! Er gaat een hele generatie Marokkaanse jongens verloren, als deze criminelen niet wordt opgepakt en aangepakt. “